Humarveiðar í Færeyjum.

"Humarvertíðin í Færeyjum hefst 1. apríl nk. Alls hafa um 30 bátar leyfi til veiða á vertíðinni sem reikna má með að standi fram í miðjan september. Í fyrra hófust veiðarnar ekki fyrr en 20. apríl.

Þær reglur gilda um humarveiðar í Færeyjum að humarinn er aðeins veiddur í gildrur. Hver bátur hefur leyfi fyrir 250 humargildrum og er helsta veiðisvæðið í svokölluðum Tangafirði.

Egil Olsen, formaður samtaka humarveiðimanna, segir í samtali við færeyska útvarpið að í fyrra hafi um 90 Fkr/kg fengist fyrir humarinn á erlendum markaði en það samsvarar um 1.400 ísl. kr/kg.

Ekki kemur fram hver heildarkvótinn verður á komandi vertíð en í fyrra náðu flestir bátarnir að veiða kvóta sína."

Hér er frétt af Interseafood hvar fram kemur að frændur vorir séu að hefja sínar humarveiðar um mánaðamót. Svo mun einnig vera hér eða svona um það bil þessa dagana. Munurinn á veiðaðferðum er hinsvegar umtalsverður. Hér er trollað eftir humrinum og allt keyrt áfram á magninu með tilheyrandi skelbroti, skít og afföllum af ýmsu tagi, eins og okkur er lagið, en þar er hann allur veiddur í gildrur, eins og raunar víðast hvar í heiminum. Hér eru menn hinsvegar að tala um tilraunaveiðar í gildrur núna, sem er mjög þróaður veiðiskapur um allan heim....?

Athugasemdir

[Níels A. Ársælsson., 25.3.2008 kl. 19:49]

Færeyingar eru okkur langt um fremri á öllum sviðum nema offjárfestingum og olíueyðslu.

[Hafsteinn Viðar Ásgeirsson, 25.3.2008 kl. 19:55]

Ég tek undir þetta Níels. Færeyingar eru okkur fremri í ansi mörgu, raunar flestu nema kannski asnaskap. Frábært fólk.

[haraldurhar, 26.3.2008 kl. 00:36]

   Sæll Hafsteinn.   Varðandi humargildrunar er nú ekki allt  eins jákvætt og virðist við fyrstu sýn.   Fyrir  áratug eða rúmlega það gerði Miðnes h.f., í Sandgerði út bát á gildurveiðar, Jón Gull. Það virtist sem þeir hefðu tapað mikið af gildum, og voru þær að koma upp með í mörg ár sérstaklega í snurvoð í Jökuldýpinu, það var nær undantekingarlaust að í þeim var lifandi humar, og virðist sem þær haldi áfram að veiða í mörg ár eftir að þær tapast. eins og drauganetinn forðum.

[Hafsteinn Viðar Ásgeirsson, 26.3.2008 kl. 08:42]

Það er rétt Haraldur, að það voru gerðar  tilraunir með gildrur á Jóni Gunn en þó mest eða lengast á Elliða gamla. Það voru líka settar út gildrur hérna frá Þorlákshöfn á Sæunnu Sæmundsd. fyrir margt löngu. Ég er ekki mjög fróður um þessa tilraun þarna suður frá en það sem gert var héðan var bara einhvert fikt. Bæði voru gildrurnar ekki þeirrar gerðar sem notaðar eru við þetta, en miklu fremur fór allt í vaskinn sökum ókunnugleika. Megnið af gildrunum tapaðist, bæði vegna þess að það var verið að leggja þær á humarslóðina hérna vestur í Selvogi þar sem bátarnir voru að lenda í að toga í draslið og af þeim bólin og enn í dag er verið að fá upp eina og eina og hinsvegar var verið að leggja þær á hraunið þar sem bólin töpuðust talsvert líka en aðallega fékkst þar ekkert nema keila, gildrurnar voru stappfullar af keilu.

Ég hef alltaf átt erfitt með að trúa að hér sé ekki hægt að nota viðurkenndar veiðiaðferðir sem vel ganga annarsstaðar. Það er hinsvegar með humargildrurnar, að það gefur ekki verulega vel af sér nema það sé hægt að koma humrinum lifandi frá sér og það getum við héðan, en það hefur verið mjög erfið barátta hjá Færeyingum vegna þess hvað flugið er stopult.

Veiðafæratap á þessum veiðiskap held ég að þurfi ekki að vera meiri en við annað og gildran á ekki að fiska ef agnið er búið. En auðvitað getur það sem komið er inn lifað mjög lengi trúlega?