Allt á ábyrgð Íslendinga.

Að sjálfsögðu, það vorum við nú búin að segja okkur sjálf. Allt þetta klabb er á okkar ábyrgð og það er ekki skemmtilegt, en varla annað að gera en að kyngja því. Það er hinsvegar spurning hvort ekki þarf eitthvað að drekka með því til að ná að kyngja? Mér sýnist á skrifum sumra að þeir bara komi þessu ekki niður hjálparlaust og enn aðrir sem virðast ekki kunna að skammast sín.

Gátu ekki stöðvað Icesave

Athugasemdir

[Doddi D (IP-tala skráð) 17.6.2009 kl. 07:16]

Siðleysið sem olli þessum vanda heldur áfram. Nú með því að skrifa undir skuldbindingu, sem vitað er að er okkur ofviða. Með því að skrifa undir skjöl sem við fáum ekki að sjá.

 Hvenær rísum við upp sem menn og tökum ábyrgð? Ábyrg þjóð er stolt þjóð. Hún leitar lagalegs réttar síns. Hún beygir sig ekki fyrir ofurefli, né lætur sér misneytingu lynda.

Ekki meir, ekki meir af heimsku og heimóttarskap. Við þjóðin eigum ekki að hafa neina sektarkennd fyrir þau mistök sem stjórnvöld og bankamenn gerðu. Við eigum einfaldlega að axla ábyrgð eftir að dómsúrskurður er fallinn og ef hann er okkur í óhag, þá eigum við að semja um það sem er heilbrigt og mögulegt.

[Hafsteinn Viðar Ásgeirsson, 17.6.2009 kl. 07:51]

Þessi skuldbinding er nú ekki að verða til með þessu tunglinu? Mér virðist nú ekki vera margt í stöðunni til að koma okkur undan þeirri klessu. Sé ekki annað en við verðum að taka þann slag og að liðnum þessum sjö árum verður að setjast niður með þessum skuldareigendum og skoða hvað stendur útaf borðinu? Við verðum að kaupa okkur tíma, eða fara bara í gjaldþrot, er það kostur í stöðunni?

[Magnús Sigurðsson, 17.6.2009 kl. 08:32]

Kannski er gjaldþrot betri kostur en það að láta "stöðugleikaliðið" mergsjúga liðið í einu sinni enn og þá í þrælaböndum.